Zor da olsa...

Trabzonspor, 2-0'lık skorun rahatlığıyla gittiği Antalya'da 'Nasıl olsa turu geçtim' havasına girince öldü öldü dirildi. Bordomavililer, ilk yarıda farklı yenik duruma düşmediyse önce kaleci Onur'a dua etmelidir... Burada şunu da belirtmek isterim; Trabzonspor ne hikmetse tansiyonu yüksek ve önemli maçlarda istediği gibi oynayamıyor. Şenol Güneş geldikten sonra belki de en kötü ve en yavan futbolu ortaya koydular. Tabii ki şunu bir kez daha vurgulamak istiyorum... Kötü futbolun en önemli nedeni, ilk maçtaki skorun getirdiği rahatlık ve lakayıtlıktı. Neredeyse bu rehavet, Trabzonspor'a hem ekonomik, hem de son haftalarda kazandığı prestij itibarıyla pahalıya mal olacaktı. Antalyaspor'un özellikle ilk yarıdaki pozisyonlardaki şanssızlığı ve beceriksizliği Trabzonspor'a bu turu kazandırdı. İkinci yarıda bir miktar canlanan Trabzonspor herhalde pabucun pahalı olduğunu anlamış olacak veya devre arasında gerekli ikazı almış olacak ki biraz daha hırslı gözüktü. Her şeye rağmen oyunda ağırlığı olan taraf Antalyaspor'du.

Finalin mimarı Onur
Bu yüzden Antalyaspor'u kupada yarı finale kadar taşıdıkları için teknik direktör Mehmet Özdilek ve oyuncularını kutlarız. Trabzonspor ise bu turu bilek kuvveti ile değil himmet gücü ile geçtiğinin altını da bu arada çizelim. Ev sahibi takımın oyun stratejisi çok iyiydi. Antalyaspor, biraz şanslı ve pozisyonlarda becerikli olabilseydi, Trabzonspor'u açık farklı yenilgiyle kupadan eleyebilirdi. Oyunun geneline bakıp, değerlendirdiğimizde Trabzonspor'da elle tutulur bir oyuncuya rastlamak mümkün değildi. Sadece yine kaleci Onur, takımının onurunu kurtararak finalin mimarı oldu. Dilerim ki bu başarılarının altında ezilmesin. Netice itibarı ile her ne kadar turu geçti ise de eğer bu şekilde oyun oynamayı sürdürürse Trabzonspor'un ligde ve finalde pek de arzu ettiğ sonuçlara ulaşabileceğini sanmıyorum. Şenol Güneş'in futbolcularını ciddi şekilde uyarması şart.