Carlos'un adaleti!

İlk yarının ilk haftalarında, tek kulvarda sınav verdiği için Beşiktaş'ın fizik gücü yeterliydi.
UEFA Avrupa Ligi'nin ardından 3 Temmuz sendromundan ötürü bir ay geç başlayan (10 Eylül) lig maçları da sıkıştırılınca haftada üç kez sahaya çıkma zorunluluğu doğdu.
Sıkışan maç trafiği, ilk haftalarda nefes ve fizik güç tüketimini katladı. Önceleri bu ağırlığı kaldırmada zorlanan futbolcular, giderek ağır yükün altında ezilmediler, ilk yarıyı üçüncü bitirdiler. Avrupa Ligi'ndeki gibi motive ve istekli olsalardı Spor Toto Süper Lig'in ilk yarısını da lider bitirirlerdi.
Yoğun maç trafiğinin neden olduğu yorgunluğa futbolcular artı eforla direnç gösterdiler, giderek çektikleri zahmete fiziksel ve zihinsel olacak alıştılar.
Alıştıkları için teknik direktör Carlos Carvalhal, rotasyona gitmedi, gittiğinde geniş çapta kullanmadı.
Kullanırken hem taşlarla fazla oynamamaya, hem futbolculara 'adaletli' olmaya özen gösterdi.
Örneğin, son haftalarda da olsa Edu, Alves, Burak, Sidnei ve Tanju'ya forma verme doğrusunu yaptı.

SAYGILI DAVRANDI
Carlos, futbolculara olan 'adaleti' kadar, güler yüzlülüğü, içtenliği, sevecenliği, iyi niyetiyle de sempati topladı. Tayfur Havutçu'ya tutukluğu süresince hep saygılı davrandı, yaptığı görevin asıl sahibinin Havutçu olduğunu sık sık vurgulama dürüstlüğünü gösterdi.
Carlos'un 'adaletli' ve sevecenliği, özellikle forma giymeyen futbolcuların yapabilecekleri vıdı vıdıların önünü kesti!
Oynamayanlar, öncelikle takımın başarısını istiyor, yoğun maç trafiğinde kendilerinin de forma giyeceklerine inanıyorlardı.
Sıranın bir gün kendilerine de geleceğini düşünüyorlardı.
Nitekim öyle oldu.
Carlos'un 'adaleti' ve iyi niyeti Beşiktaş'ın, Avrupa ile Türkiye Ligi'nde başarıyı yakalamasında yadsınamayacak önemli bir etkendir!
Siyah-beyazlı takım, daha iyisini de yapardı. Yapamadığı için ne futbolcular ne de Carlos, başarısız sayılamaz!