Tebrikler Trabzon

Gel de bu takıma kızma, kaç maçtır neredeydiniz?
Diğerlerinden ne farkı vardı bu maçın? Niye saklarsınız yeteneğinizi? O kaybettikleriniz, puan değil miydi? İşte budur Trabzon'un virüsü. Her maçta 3 puan alındığı kafalara kazınmalı. Bir çiçekle bahar gelmediği bilinmeli.
Ligin en havalı takımını sahasına hapsetmek az bir şey değildir. Kıymeti bilinmeli. Çok yazdık böyle şeylerleri. Üst üste koyar gelişir dedik.
Ama olmadı. Bakın göreceksiniz üç maç olmaz ise beş maç sonra firene basarlar. Daha devre bitmeden sonucu almalıydı Trabzonspor.
Büyük baskı kurdu rakip kalede. Böyle bir maça göre çok sayıda fırsat yakaladılar. O beceriyi gösteremediler. Dörtlü savunma Engin-Colman-
Selçuk'lu orta üçlü uyumlu haldeydi.
Problem ön tarafta dikilen Burak-Teofilo ve Yattara'daydı.
Eldekilerin en iyisi olduğu doğrudur fakat ufak kaldı Teofilo. Gol atması için altı pasta top önüne düşmesi gerekiyordu. Yattara beş vitesin üçünü kullanmıyor.

Adını memlekete duyurdu
Yeteneğini saklıyordu. En beteri sol açık Burak'tı. Ne öne, ne geriye hiçbir faydası yoktu.
Hilbert'in tehlikeli çıkışlarının tek sebebi Burak'ın sıfır futboluydu. Böyle maçlar için önemlidir. Bir iki kişi eksik oynamak ağır yük getirir. Çok geçmeden "Nasıl gol atar bu takım?" sorusunun cevabı geldi sahadan. Mustafa köşeye astı topu.
Tam dört sene önce Değirmendere'de oynarken izlediğim. Eski takımıma "Alın" dediğim bebe, memlekete tanıttı kendini. Sonrası, skoru koruma dakikaları idi. Kaybedecek bir şeyi kalmayan Beşiktaş gol için öne çıkıyordu. Önceki maçlardan kayıp hakkı kalmayan bordo-mavililer yarı sahasına çekildi. O anlarda bile Beşiktaş tarafında çok boş alan vardı. Ofsayta yakalanmadan oraya koşacak birisi gerekiyordu ama olmadı.
Her şeye rağmen herkesi kutlama zamanıdır. Önce hocam, sonra futbolcular... Devamı gelmek şartıyla sizi alkışlıyorum. Son düdüğe kadar takımına destek olan taraftarı ayrıca kutluyorum.